دوره پرریزی پرندگان یا همان دوره لک
دوره پرریزی پرندگان یک فرآیند طبیعی در زندگی پرندگان است که طی آن پرهای قدیمی پرنده ریخته می‌شود و پرهای جدید جایگزین آن‌ها می‌شوند. این فرآیند معمولاً یک یا دو بار در سال اتفاق می‌افتد و بسته به گونه پرنده، طول آن می‌تواند از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد.
دوره پرریزی پرندگان
دلایل پرریزی
پرریزی دلایل مختلفی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تغییر فصل: پرریزی معمولاً در فصل‌های بهار و پاییز اتفاق می‌افتد. در فصل بهار، پرندگان پرهای زمستانی خود را از دست می دهند تا پرهای سبک‌تر و مناسب‌تری برای پرواز در هوای گرم داشته باشند. در فصل پاییز نیز پرندگان پرهای تابستانی خود را می‌ریزند تا پرهای ضخیم‌تر و مناسب‌تری برای مقابله با سرمای زمستان داشته باشند.
- تولید مثل: پرندگان در فصل تولید مثل نیز پرریزی می‌کنند. پرهای جدیدی که در این دوره رشد می‌کنند، معمولاً رنگ‌های روشن‌تری دارند و به پرندگان کمک می‌کنند تا در فصل جفت‌گیری توجه جفت‌های بالقوه را به خود جلب کنند.
- استرس: استرس نیز می‌تواند باعث پرریزی شود. اگر پرنده در معرض استرس قرار بگیرد، ممکن است پرهای خود را از دست بدهد.
علائم پرریزی
پرندگان در دوران پرریزی علائم مختلفی از خود نشان می‌دهند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ریزش پرها: در این دوره، پرهای پرنده به تدریج شروع به ریزش می‌کنند. ممکن است پرهای ریز و درشت پرنده از بدن او جدا شوند.
- کم اشتهایی: پرندگان در دوران پرریزی ممکن است کم اشتها شوند. این امر به دلیل نیاز بدن پرنده به انرژی بیشتر برای تولید پرهای جدید است.
- کسالت: پرندگان در دوران پرریزی ممکن است کسل و بی‌حال شوند. این امر به دلیل نیاز بدن پرنده به استراحت بیشتر برای تولید پرهای جدید است.
تغذیه در دوره پرریزی پرندگان
تغذیه مناسب در دوران پرریزی بسیار مهم است. پرندگان در این دوره به مواد مغذی بیشتری نیاز دارند تا بتوانند پرهای جدید خود را به خوبی رشد دهند. در این دوره باید به پرنده غذاهای متنوعی مانند سبزیجات، میوه‌ها، دانه‌های روغنی و مکمل‌های غذایی ارائه داد.
- مصرف مکمل پرسازی مانند نکتون بیو یا موتا ویت ورسله لاگا، سه روز در هفته الزامیست.
- مصرف کلسی لوکس ورسالاگا یک روز در هفته الزامیست.
- مواد غذایی در این دوره باید طبع سرد داشته باشند.
نگهداری در فصل پرریزی پرندگان
در دوران پرریزی باید به پرنده محیطی آرام و بدون استرس ارائه داد. پرندگان در این دوره ممکن است نسبت به تغییرات محیطی حساس‌تر باشند. همچنین باید از جابه‌جایی پرنده در این دوره خودداری کرد.
دوره پرریزی طوطی سانان
طوطی سانان معمولاً یک بار در سال پرریزی می‌کنند. طول دوره پرریزی در طوطی سانان بسته به گونه آن متفاوت است. به طور کلی، دوره پرریزی طوطی سانان از یک تا دو ماه طول می‌کشد.
در دوره پرریزی طوطی سانان ممکن است علائم زیر را از خود نشان دهد:
- ریزش پرها: پرهای طوطی سانان به تدریج شروع به ریزش می‌کنند. ممکن است پرهای ریز و درشت پرنده از بدن او جدا شوند.
- کم اشتهایی: طوطی سانان ممکن است کم اشتها شود.
- کسالت: طوطی سانان ممکن است کسل و بی‌حال شود.
در دوران پرریزی باید به طوطی سانان غذاهای متنوعی مانند سبزیجات، میوه‌ها، دانه‌های روغنی و مکمل‌های غذایی ارائه داد. همچنین باید به پرنده محیطی آرام و بدون استرس ارائه داد.
نکات مهم در دوران پرریزی طوطی سانان
در دوران پرریزی طوطی سانان، نکات زیر را باید رعایت کرد:
- تغذیه مناسب: در این دوره باید به طوطی سانان غذاهای متنوعی مانند سبزیجات، میوه‌ها، دانه‌های روغنی و مکمل‌های غذایی ارائه داد.
- محیط آرام: باید به طوطی سانان محیطی آرام و بدون استرس ارائه داد.
- عدم جابه‌جایی: از جابه‌جایی طوطی سانان در این دوره خودداری کرد.
با رعایت این نکات، می‌توان به پرنده کمک کرد تا دوران پرریزی را به سلامت پشت سر بگذارد.
- مصرف مکمل پرسازی مانند نکتون بیو یا موتا ویت ورسله لاگا، سه روز در هفته الزامیست.
- مصرف کلسی لوکس ورسالاگا یک روز در هفته الزامیست.
- مواد غذایی در این دوره باید طبع سرد داشته باشند.